Schoonheid

Schoonheid


Helleborus orientalis in de sneeuw

 Natuurlijk is het mooi, dat winterbeeld van zon sneeuw en ijs doet iets met me. Toch voel ik me altijd een beetje gevangen, want behalve dat mooie witte dek is de tuin zo doods. Zelfs het blad van de groenblijvende struiken hangt slap langs de takken. En er groeit helemaal niks!

Wat terneergeslagen loop ik mijn dagelijkse tuinrondje, vooral om de vogels van voer te voorzien en om te controleren of er geen schade is door dat dikke pak sneeuw.

Gelukkig word ik eenmaal buiten weer langzaam vrolijk, musjes zitten verscholen in de dichte groenblijvende struiken rond de voedertafel en komen massaal op het voer af. Lekker, het tuinleven is terug.

En op het gras, waar ik beter niet op loop nu alles bevroren is, zie ik ineens een vreemde zwarte bult. Een dode vogel? Nee, het is een verse molshoop. Hier kan ik weer enorm van genieten. De verse aarde komt van diep en is warm, ijs en sneeuw hebben er nu even geen vat op.

Ik loop met een boomzaagje op zak dieper de tuin in, maar hoef geen slachtoffers op te ruimen. Ik hou het bij wat preventief snoeiwerk en bevrijd een buxusbol van een dikke laag sneeuw, zodat de takken niet uitscheuren.

En dan zie ik tussen al dat wondere wit toch wat tuinleven. De wind heeft de sneeuw weggeblazen en laat mij genieten van de bladkleuren en bessen in de tuin. Het blad van de elfenbloem blijft ‘s winters aan de plant zitten en kleurt een hoekje rozerood, terwijl de bessen van de klimop bedekt zijn met een laagje rijp. Mooi, o zo mooi.

Voor mij zit welbehagen ook in verwachting. En diep onder die sneeuw en ijslaag gaat het leven door. Ik voel me opgelucht en loop de tuin in, klaar voor veel meer verrassingen.

Marjan Sorgdrager

  


Attendering op nieuwe blogs

Wilt u automatisch een mailtje krijgen als Marjan Sorgdrager weer een nieuwe blog heeft geschreven?
Vul dan hieronder uw naam en e-mailadres in.
Naam:
E-mail: